ترجمه نامه 79 نهج البلاغه
و من كتاب كَتبَه (علیه السلام) لمّا استَخلَفَ إلى أمَراء الأجناد:
أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّمَا أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ: أَنَّهُمْ مَنَعُوا النَّاسَ الْحَقَّ فَاشْتَرَوْهُ، وَ أَخَذُوهُمْ بِالْبَاطِلِ فَاقْتَدَوْهُ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
نامه به فرماندهان لشكر، پس از به دست گرفتن خلافت
علل نابودى ملّت ها
پس از ياد خدا و درود، همانا ملّت هاى پيش از شما به هلاكت رسيدند، بدان جهت كه حق مردم را نپرداختند، پس دنيا را با رشوه دادن به دست آوردند، و مردم را به راه باطل بردند و آنان اطاعت كردند.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
نامه آن حضرت (ع) به سرداران سپاه هنگامى كه به خلافت رسيد:
اما بعد. آنان كه پيش از شما بودند هلاك شدند، زيرا مردم را از حقشان محروم نمودند تا آن را با دادن رشوت به دست آوردند. مردم را به راه باطل كشانيدند و مردم هم از پى ايشان رفتند.
از نامه هاى آن حضرت است به سرداران لشگر به وقتى كه به خلافت رسيد:
اما بعد، پيشينيان را اين معنى به تباهى كشيد كه مردم را از حقّ باز داشتند، آنها هم حق را به دنيا فروختند، ديگر آنكه مردم را به باطل بردند، آنها هم باطل را پيروى كردند.
و از نامه آن حضرت است به اميران لشكر هنگامى كه به خلافت رسيد:
اما بعد، آنان كه پيش از شما بودند تباه گرديدند، چون حق مردم را ندادند تا آن را -به رشوت- خريدند و به راه باطلشان بردند، و آنان پيرو آن گرديدند.
از نامه هاى آن حضرت عليه السّلام است به سرداران لشگرها هنگاميكه (در ظاهر) بخلافت رسيد (آنها را به پيروى از حقّ واداشته و از باطل و نادرستى ترسانده):
پس از ستايش خداى تعالى و درود بر پيغمبر اكرم، تباه شدن پيشينيان شما به اين جهت بود كه مردم را از حقّ (هدايت و رستگارى) باز داشتند و مردم هم آنرا خريدند (پذيرفته زير بار رفتند، يا فروختند يعنى از دست داده بآن بى اعتنا شدند) و اينكه آنها را بباطل (ضلالت و گمراهى) واداشتند و ايشان هم آنرا پيروى نمودند.
اما بعد (از حمد و ثناى الهى) امت هايى که پيش از شما بودند تنها دو چيز مايه هلاکت و بدبختى آنها شد: نخست اينکه آنها مردم را از حقشان باز داشتند، ازاين رو ناچار شدند حق خود را (از طريق رشوه) به دست آورند و ديگر اينکه مردم را به باطل سوق دادند و آنان نيز از آن پيروى کردند.