ترجمه حکمت 120 نهج البلاغه

وَ سُئِلَ عَنْ قُرَيْشٍ، فَقَالَ (علیه السلام): أَمَّا بَنُو مَخْزُومٍ فَرَيْحَانَةُ قُرَيْشٍ، [تُحِبُ] نُحِبُّ حَدِيثَ رِجَالِهِمْ وَ النِّكَاحَ فِي نِسَائِهِمْ، وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْياً وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا، وَ أَمَّا نَحْنُ فَأَبْذَلُ لِمَا فِي أَيْدِينَا وَ أَسْمَحُ عِنْدَ الْمَوْتِ بِنُفُوسِنَا، وَ هُمْ أَكْثَرُ وَ أَمْكَرُ وَ أَنْكَرُ وَ نَحْنُ أَفْصَحُ وَ أَنْصَحُ وَ أَصْبَحُ.

ترجمه: محمد دشتی (ره)

علمی اجتماعی تاریخی 

روانشناسى قبائل قريش

و (از قريش پرسيدند) درود خدا بر او، فرمود: امّا بنى مخزوم، گل خوشبوى قريشند، و كه شنيدن سخن مردانشان، و ازدواج با زنانشان را دوست داريم، امّا بنى عبد شمس(1) دورانديش تر، و در حمايت مال و فرزندان توانمندترند كه به همين جهت بد انديش تر و بخيل تر مى باشند.

و امّا ما (بنى هاشم) آنچه را در دست داريم بخشنده تر، و براى جانبازى در راه دين سخاوتمندريم. آنها شمارشان بيشتر امّا فريب كارتر و زشت روى ترند، و ما گوياتر و خيرخواه تر و خوش روى تريم.(2)


  1. بنی عبدشمس، همان امویان هستند، که عبدشمس پسر عموی هاشم بن عبدالمطلّب بود.
  2. اشاره به علم اتنولوژی Ethnology (قوم شناسی، مردم شناسی) که به شناخت قبایل گوناگون با روانشناسی حاکم بر آنان می پردازد.
ترجمه ها

لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.

در باره قريش از او پرسيدند، فرمود: امّا بنى مخزوم، ريحان خوشبوى قريش اند گفتگو با مردانش و زناشويى با زنانش دوست داشتنى است. بنى عبد شمس، به رأى، از ديگران دورانديشترند. و در حمايت آنچه پشت سر خود دارند [يعنى مال و خاندان] استوارترند.

اما ما به آنچه در دست داريم، بخشنده تريم و به هنگام مرگ، به جان دادن، سخاوتمندتريم. بنى عبد شمس به شمار بيش اند و مكارتر و بدكردارترند، ولى ما فصيحتريم و مردم را نيكخواهتريم و خوشرويتريم.

در رابطه با قريش از حضرت سؤال شد فرمود: اما بنى مخزوم گل خوشبوى قريشند، گفتار مردانشان، و ازدواج با زنانشان را دوست داريم. اما فرزندان عبد شمس دورانديش تر، و موقع حوادث نيرومندترند.

و اما ما بنى هاشم از آنچه در دست داريم بخشنده تر، و به وقت بذل جان سخاوتمندتريم. فرزندان عبد شمس در عدد بيشتر و مكارتر و بد كردارترند، و ما فصيح تر و خير خواه تر و خوشروتريم.

[و او را از قريش پرسيدند، فرمود:] اما خاندان مخزوم: گل خوشبوى قريش اند، دوست داريم با مردانشان سخن گفتن، و زنانشان را به زنى گرفتن. امّا خاندان عبد شمس: در رأى دور انديش ترند و در حمايت مال و فرزند نيرومندتر.

ليكن ما در آنچه به دست داريم بخشنده تريم، و هنگام مرگ در دادن جان جوانمردتر، و آنان بيشتر به شمارند و فريبكارتر و زشت كردار، و ما گشاده زبان تر و خيرخواه تر و خوبتر به ديدار.

از امام عليه السّلام از (اوصاف) قريش پرسيدند فرمود:

  1. امّا بنى مخزوم (طايفه اى از قريش) گل خوشبوى قريش هستند (زيرا مردانشان زيرك و زنانشان آراسته اند) سخنان مردانشان (بجهت شيرين زبانى) و زناشويى با زنانشان را (بر اثر آراستگى) دوست مى دارى، و امّا بنى عبد شمس (طايفه ديگر از قريش) دوربين ترين قريش مى باشند از رأى و انديشه و جلوگيرنده ترين آنانند چيزيرا كه پشت سر ايشان است (در پيشآمدها يگانه اند)
  2. و امّا ما (بنى هاشم، طايفه ديگر از قريش) بخشنده تريم آنچه را (دارائى) كه در دست مان است، و جوانمردتريم به جاندادن هنگام مرگ (در ميدان جنگ از كشته شدن باك نداريم) و ايشان (بنى عبد شمس كه بنى اميّه از آنها هستند از روى شمار) بيشترند، و (در آميزش) بسيار فريبنده و زشت رو مى باشند، و ما (در گفتار) فصيحتر (رساتر) و نيك خواه تر و (در معاشرت) خوشروتر هستيم.

از امام(عليه السلام) در مورد قريش سؤال شد. امام(عليه السلام) فرمود: اما بنى مخزوم، گل هاى قبيله قريشند كه ما دوست داريم با مردانشان هم سخن شويم و با زنانشان ازدواج كنيم، اما طايفه بنى عبد شمس، از همه بدانديش تر و بخيل ترند، اما ما (طايفه بنى هاشم) از همه آنها به آنچه در دست داريم بخشنده تريم و به هنگام بذل جان از همه سخاوتمندتر; جمعيت آنها بيشتر و مكرشان فزون تر و زشت ترند و ما فصيح تر و دلسوزتر و زيباتريم.