ترجمه حکمت 318 نهج البلاغه
وَ قِيلَ لَهُ بِأَيِّ شَيْءٍ غَلَبْتَ الْأَقْرَانَ؟ فَقَالَ (علیه السلام): مَا لَقِيتُ رَجُلًا، إِلَّا أَعَانَنِي عَلَى نَفْسِهِ.
[قال الرضي رحمه الله تعالى: يومئ بذلك إلى تمكن هيبته في القلوب].
ترجمه: محمد دشتی (ره)
قاطعيّت در مبارزات
و درود خدا بر او، (از امام پرسيدند، با كدام نيرو بر حريفان خود پيروز شدى؟ فرمود:) كسى را نديدم جز آن كه مرا در شكست خود يارى مى داد.
(سید رضی گوید: امام به اين نكته اشاره كرد كه هيبت و ترس او در دل ها جاى مى گرفت).
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
از او پرسيدند كه چگونه بر اقران و هماوردان غلبه يافتى؟ فرمود: در كارزار با مردى روياروى نشدم، جز آنكه در دل او چيزى پديد مى آمد كه مرا بر ضد او يارى مى داد.
[سید رضی گوید: اشارت است به ايجاد وحشت در دلها].
به آن حضرت گفته شد: چگونه بر هماوردانت غالب شدى؟ آن حضرت فرمود: احدى را نديدم جز اينكه مرا بر عليه خود كمك كرد.
اشاره به جا گرفتن هيبت و عظمتش در دلها دارد.
[او را گفتند: چگونه بر هماوردان پيروز گشتى فرمود:] كسى را نديدم جز كه مرا بر خود يارى مى داد.
[و اشارت بدين مى فرمايد كه بيم من در دل او مى افتاد.]
بامام عليه السّلام گفتند بچه چيز (در كارزارها) بر دليران برترى يافتى (آنان را زبون ساخته و يا كشتى)؟ آن حضرت (در باره هيبت و ترس مردم از خود) فرمود:
به هيچ كس (در كارزار) بر نخوردم مگر او مرا بر زيان (كشتن) خود يارى و كمك مى نمود.
(سيّد رضىّ «عليه الرّحمة» فرمايد:) حضرت باين سخن اشاره مى فرمايد بجا گرفتن هيبت و ترس خود را در دلها (كه دليران دلباخته و شكست مى خوردند).
از امام عليه السلام سؤال شد: به چه وسيله در ميدان نبرد بر همتايان خود غالب آمدى؟ امام عليه السلام فرمود: من با هيچكس روبرو نشدم جز اينكه مرا بر ضد خود كمك كرد!
شريف رضى مى گويد: امام عليه السلام به اين اشاره مى كند كه هيبتش در دلها جاى گرفته بود و مبارزان، مقهور هيبت او مى شدند (و از پاى درمى آمدند).