ترجمه حکمت 6 نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام): صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ، وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ (وَ رُوِيَ أَنَّهُ قَالَ فِي الْعِبَارَةِ عَنْ هَذَا الْمَعْنَى أَيْضاً: الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُيُوبِ)، وَ مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ.

ترجمه: محمد دشتی (ره)

اخلاقی سیاسی اجتماعی 

ارزش راز دارى و خوشرويى

و درود خدا بر او، فرمود: سينه خردمند صندوق راز اوست، و خوشرويى وسيله دوست يابى، و شكيبايى، گورستان پوشاننده عيب هاست، (و يا فرمود: پرسش كردن وسيله پوشاندن عيب هاست)، و انسان از خود راضى، دشمنان او فراوانند.

ترجمه ها

لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.

و فرمود (ع): سينه عاقل صندوقچه راز اوست و خوشرويى دام دوستى است و برد بارى، گورگاه زشتيها. و نيز روايت شده كه آن حضرت در بيان اين معنى فرموده است كه آشتى جويى، سرپوش عيبهاست. هر كه از خود خشنود بود، خشم گيرندگانش بسيارند.

و آن حضرت فرمود: سينه عاقل مخزن راز اوست، گشاده رويى دام محبت، و تحمل آزار ديگران پوشاننده عيوب انسان است. و روايت شده از آن حضرت كه در زمينه فقره اخير چنين فرموده: صلح و مسالمت پوشش عيبهاست. و خشمگين بر آدم از خود راضى بسيار است.

[و فرمود:] سينه خردمند صندوق راز اوست و گشاده رويى دام دوستى و بردبارى گور زشتيهاست. [يا كه فرمود:] آشتى كردن، نهان جاى زشتيهاست و آن كه از خود خشنود بود ناخشنودان او بسيار شود.

امام عليه السّلام (در ستايش راز دارى و گشاده روئى و بردبارى از سختيها) فرموده است:

  1. سينه خردمند مخزن راز او است (خردمند بيگانه را از راز خود آگاه نمى سازد)
  2. و گشاده روئى و خوش خوئى دام دوستى است (با خوشخويى و گشاده روئى مى توان دلهاى مردم را بدست آورد)
  3. و تحمّل و بردبارى از سختيها پوشنده بديها است (چون شخص در برابر سختيها بردبار بود مردم از او خوشنود بوده از عيوب و بديهايش چشم مى پوشند، يا آنكه بواسطه خوددارى عيوب او آشكار نگشته نادانيهايش فاش نشود).

(سيّد رضىّ «عليه الرّحمة» مى فرمايد:) و روايت شده است كه آن حضرت عليه السّلام در تعبير اين مطلب نيز فرموده است:

  1. صلح و آشتى پنهان كردن عيبها است (اگر بجاى زد و خورد بين دو كس صلح و آشتى برقرار گردد مردم به بديهاى آنان آگاه نشوند. و در بعضى از نسخ نهج البلاغه چنين ضبط شده: «المسالمة خباء العيوب» يعنى صلح و آشتى خرگاه و رو پوش عيبها است، زيرا دو كس در زد و خورد عيوب يكديگر را آشكار مى سازند و اگر صلح و آشتى نمودند لب بعيب هم نگشايند).
  2. هر كه خودبين باشد خشم كننده بر او بسيار شود (زيرا خودبين مردم را خوار پندارد و به اين جهت همه بر او خشمگين گردند).

امام(عليه السلام) فرمود: سينه عاقل گنجينه اسرار اوست، خوشرويى و بشاشت، دام محبت است و تحمل ناراحتى ها گور عيب هاست.

مرحوم سيّد رضى به دنبال اين سه جمله حکمت آميز اضافه مى کند که در روايت ديگرى از امام تعبير ديگرى در اين باره ديده مى شود که فرمود: «مسالمت جويى وسيله پوشاندن عيب هاست و آن کس که از خود راضى باشد افراد خشمگين بر او بسيار خواهند بود».