ترجمه حکمت 165 نهج البلاغه

و فرمود (ع): فرمانبردارى مردم با نافرمانى خدا نسازد.

و آن حضرت فرمود: در معصيت خالق، طاعتى براى مخلوق نيست.

[و فرمود:] آفريده را فرمان بردن نشايد آنجا كه نافرمانى آفريننده لازم آيد.

امام عليه السّلام (در باره اطاعت مخلوق) فرموده است:

اطاعت و پيروى مخلوق سزاوار نيست جائيكه نافرمانى خدا در آن باشد (يا عبادت و بندگى جائز نيست آنجا كه موجب معصيت باشد مانند نماز خواندن در زمين غصبى و جائى كه به ستم گرفته شده است).

امام(عليه السلام) فرمود: اطاعت مخلوق در معصيت خالق روا نيست.