ترجمه حکمت 353 نهج البلاغه

و فرمود (ع): بزرگترين عيب اين است كه چيزى را عيب انگارى كه در تو نيز تواند بود.

و آن حضرت فرمود: بزرگترين عيب آن است كه عيب دانى صفتى را كه مانند آن در خودت باشد.

[و فرمود:] بزرگترين عيب آن بود كه چيزى را زشت انگارى كه خود به همانند آن گرفتارى.

امام عليه السّلام (در باره عيب جويى) فرموده است:

بزرگترين زشتى آنست كه زشت بدانى صفتى را كه مانند آن در تو باشد.

امام عليه السلام فرمود: بزرگترين عيب آن است كه آنچه را در خود توست براى ديگران عيب بشمارى.