ترجمه حکمت 354 نهج البلاغه
وَ هَنَّأَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ رَجُلًا بِغُلَامٍ وُلِدَ لَهُ، فَقَالَ لَهُ لِيَهْنِئْكَ الْفَارِسُ. فَقَالَ (عليه السلام):
لَا تَقُلْ ذَلِكَ، وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ، وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ، وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ، وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
روش تبريك گفتن در تولّد فرزند
(در حضور امام، شخصى با اين عبارت، تولّد نوزادى را تبريك گفت «قدم دلاورى يكّه سوار مبارك باد»)(1) درود خدا بر او، فرمود:
چنين مگو بلكه بگو: خداى بخشنده را شكرگزار، و نوزاد بخشيده بر تو مبارك، اميد كه بزرگ شود و از نيكوكارى اش بهرمند گردى.
- نوشتند: وقتی خدا به امام حسن مجتبی (ع) فرزندی عطا کرد، برخی با رسوم جاهلی او را تبریک گفتند که امیرالمؤمنین (ع) این رهنمود را مطرح فرمود.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
مردى در حضور او به مرد ديگرى كه صاحب پسرى شده بود تهنيت گفت. و گفت: تولد سواركارت گوارا باد. امام فرمود:
چنين مگوى، بگوى بخشنده را سپاس گوى و آنچه بخشيده، بر تو مبارك باد. به سن رشد رسد و از نيكيهايش بهره مند گردد.
مردى مرد ديگرى را در محضر آن حضرت به ولادت فرزندش بدين گونه تهنيت گفت: اين يكّه سوار بر تو مبارك باد. امام فرمود:
اين گونه مگو، بلكه بگو: شكر گزار بخشنده باش، بخشيده شده بر تو مبارك باد، به رشد و كمال رسد، و از نيكوكاريش بهره مند گردى.
[و مردى پيش روى امام (ع) ديگرى را به پسرى كه برايش زاده بود چنين مبارك باد گفت: تو را مبارك باد اين گزيده سوار كه خدايت داد. امام فرمود:]
چنين مگو، بگو: بخشنده را سپاس بدار، و بخشيده بر تو مبارك باد و به كمال خود رساد و نيكويى او روزيت بواد.
در حضور حضرت مردى به مردى كه پسرى براى او بدنيا آمده بود به تهنئت گفت «ليهنئك الفارس» يعنى فرزند سوار (يا دانا و زيرك) گوارايت باد (و اين جمله در جاهليّت شعار عرب بود كه در مبارك باد براى سوارى و كامرانى فرزند فال مى زدند) پس امام عليه السّلام فرمود:
(در شادباش فرزند) چنين مگو، ولى بگو: خداوند بخشنده را سپاسگزار بوده و فرزند بخشيده شده بتو مبارك باد، و اين فرزند بكمال توانائى برسد، و از نيكوكارى او بهره مند گردى.
در حضور امام عليه السلام كسى به ديگرى با اين عبارت، نوزادش را تبريك گفت: «قدم اين نوزاد يكه سوار مبارك باد». امام عليه السلام فرمود:
اين سخن را مگو، لكن بگو: شكرگزار بخشنده باش و مبارك باد بر تو اين بخشوده الهى (إنشاءالله) بزرگ شود و از نيكى هايش بهره مند گردى.