ترجمه حکمت 365 نهج البلاغه

و فرمود (ع): انديشه آينه اى صافى است و عبرت گرفتن، هشدار دهنده اى نيكخواه. براى ادب كردن خود، همين بس كه از هر چه از ديگرى ناپسند مى انگارى، دورى نمايى.

و آن حضرت فرمود: انديشه آيينه اى است روشن، عبرت بيم دهنده اى است خيرخواه. و براى ادب نفست همين بس كه از آنچه براى ديگران دوست ندارى بپرهيزى.

[و فرمود:] انديشه آينه اى است تابناك، و پند روزانه ترساننده اى از غل و غش پاك، و تو را در ادب كردن نفس بس كه دورى كنى از آنچه نپسندى از ديگر كس.

امام عليه السّلام (در ترغيب به بعضى از صفات پسنديده) فرموده است:
1- انديشه آيينه صاف و روشن است (كه پايان كار در آن ديده ميشود)
2- و عبرت گرفتن (از روزگار) ترساننده پند دهنده است،
3- و بس است ادب و آراستگى ترا به دورى نمودن از آنچه (زشتى) براى ديگرى دوست ندارى.

امام(عليه السلام) فرمود: فكر، آينه شفاف و درخشنده اى است و حوادث عبرت انگيز، بيم دهنده و نصيحت كننده است و براى ادب آموزى خويشتن همين بس كه از آنچه براى ديگران ناخوش مى دارى بپرهيزى.