ترجمه حکمت 382 نهج البلاغه

و فرمود (ع): چيزى را كه نمى دانى مگوى، حتى بسيارى از چيزهايى را، كه مى دانى، بر زبان مياور. زيرا خدا بر اعضاى تو احكامى واجب كرده كه در آن روز به آنها بر تو حجت آورد.

و آن حضرت فرمود: آنچه را نمى دانى مگو، بلكه هر چه را هم مى دانى به زبان نياور، كه خداوند پاك برنامه هايى را بر اندامت واجب نموده كه در قيامت به همانها بر تو احتجاج خواهد كرد.

[و فرمود:] مگو آنچه نمى دانى، بلكه مگو هر چه مى دانى، چه خدا بر اندامهاى تو چيزهايى واجب كرد و روز رستاخيز بدان اندامها بر تو حجت خواهد آورد.

امام عليه السّلام (نيز در باره سخن) فرموده است:

آنچه را نمى ‏دانى مگو (چون يا دروغ است يا احتمال دروغ در آن مى ‏رود و ديگر از سخن روى جهل و نادانى واجب است دورى گزيد) بلكه هر چه را هم ميدانى مگو (چون ممكن است براى خودت يا براى ديگرى زيان داشته باشد مانند فاش كردن راز كسى) زيرا خداوند سبحان بر همه اعضاء و اندام تو احكامى را واجب كرده كه روز قيامت بآنها بر تو دليل و بهانه مى ‏آورد (مثلا مى‏ فرمايد بتو زبان دادم كه سخن حقّ و بجا بگوئى و چون اطاعت نكردى شايسته عذاب و كيفر هستى).

امام(عليه السلام) فرمود: چيزى را كه علم به آن ندارى مگو بلكه همه آنچه را كه مى دانى نيز مگو، زيرا خداوند بر تمام اعضاى تو واجباتى قرار داده كه روز قيامت از آن ها بازخواست خواهد كرد.