ترجمه حکمت 39 نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ، إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
جايگاه واجبات و مستحبّات
و درود خدا بر او، فرمود: عمل مستحب(1) انسان را به خدا نزديك نمى گرداند، اگر به واجب زيان رساند.
- نافله: یعنی مستحب، و فریضه یعنی واجب.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
و فرمود (ع): در به جاى آوردن مستحبات قربتى نيست اگر به واجبات زيان رساند.
و آن حضرت فرمود: با انجام مستحبات در حالى كه به واجبات زيان رساند تقرّبى به حق نيست.
[و فرمود:] اگر مستحبات واجبات را زيان رساند -بنده را به خدا- نزديك نگرداند.
امام عليه السّلام (در اهميّت دادن بواجبات) فرموده است:
تقرّب و نزديك شدن به رحمت خدا بمستحبّات روا نيست در صورتيكه بواجبات زيان رساند (زيرا كسى كه در انجام واجبات كوتاهى كند نافرمانى كرده بكيفر خواهد رسيد، و كسيكه نافرمانى كرد در حقيقت بخدا تقرّب نجسته چون تقرّب با نافرمانى منافات دارد).
امام(عليه السلام) فرمود: هرگاه كارهاى مستحب به واجبات زيان برساند موجب قرب به خدا نمى شود.