ترجمه حکمت 391 نهج البلاغه

و فرمود (ع): در دنيا پرهيزگارى پيشه كن تا خدا نيز ديده تو را به عيبهاى آن بينا سازد. غافل مباش كه از تو غافل نيستند.

و آن حضرت فرمود: به دنيا بى رغبت باش تا خداوند تو را به زشتى هاى آن بينا نمايد، و بى خبر نباش كه از تو بى خبر نيستند.

[و فرمود:] خواهان دنيا مباش، خدا زشتيهاى آن را به تو خواهد نمود و بى خبر ممان كه از تو بى خبر نخواهند بود.

امام عليه السّلام (در باره دنيا و كالاى آن) فرموده است:
1- در (كالاى) دنيا بى رغبت باش (بآن دل مبند) تا خدا ترا به زشتيهاى آن بينا سازد (چون شيفته، عيبها را نمى بيند و ديده بينائيش كور مى گردد)
2- و (از كار خويش) بى خبر مباش كه از تو غافل نيستند (خدا بتو و بكار تو مى نگرد).

امام(عليه السلام) فرمود: زهد و بى اعتنايى به (زرق و برق) دنيا پيشه كن تا خداوند چشم تو را براى ديدن عيوب آن بينا سازد و غافل مباش كه (فرشتگان الهى و از آن بالاتر ذات پاك پروردگار) مراقب تواند.