ترجمه حکمت 405 نهج البلاغه

جاهلان متظاهر به دين

و درود خدا بر او،(چون عمّار پسر ياسر با مغيرة بن شعبه⁽¹⁾ بحث مى كرد و پاسخ او را مى داد، امام به او فرمود):

اى عمّار مغيره را رها كن، زيرا او از دين به مقدارى كه او را به دنيا نزديك كند، برگرفته، و به عمد حقائق را بر خود پوشيده داشت، تا شبهات را بهانه لغزش هاى خود قرار دهد.

1. مغیره بن شعبه یکی از چهار نفری است که به مکر، حیله و زیرکی چونان معاویه، عمر و عاص و زیاد بن ابیه، معروف بود و دشمنی خاصّی با اهل بیت (ع) داشت.