ترجمه حکمت 413 نهج البلاغه

و فرمود (ع): كسى كه در بلاها چون آزادگان شكيبايى نورزد، سرانجام، چون نادانان مصيبت را فراموش خواهد كرد.

و آن حضرت فرمود: شكيبا آن است كه چون آزاد مردان شكيبايى ورزد، ور نه همچون تسلّى نادانان بى تجربه تسلّى يابد.

[و فرمود:] -در مصيبتها- چون آزادگان شكيبايى بايد و يا چون نادانان فراموش كردن شايد.

امام عليه السّلام (در شكيبائى) فرموده است:

کسيكه (در مصيبت و اندوهى) صبر كرد مانند شكيبائى آزاد مردان (كه بقيد و بند دنيا گرفتار نيستند) او شكيبا است (و پاداش خود را مى يابد) و اگر صبر نكرد (بيتابى نمود در آن پيشآمد) از ياد مى برد مانند فراموش كردن نادانان بى تجربه (كه در پيشآمدها بيتابى نمايند و چون چاره نبينند خاموش شوند، و پاداشى ندارند بلكه كيفر بيتابى را دريابند).

امام(عليه السلام) فرمود: هركس همچون آزادگان شكيبا باشد (به اجر و پاداش صابران خواهد رسيد و آرامش خواهد يافت) و گرنه همچون جاهلان، خود را به غفلت مى زند (و بى نصيب خواهد بود).