ترجمه حکمت 56 نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): الْغِنَى فِي الْغُرْبَةِ وَطَنٌ، وَ الْفَقْرُ فِي الْوَطَنِ غُرْبَةٌ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
اخلاقی اجتماعی
تهيدستى و تنهايى
و درود خدا بر او، فرمود: ثروتمندى در غربت، چون در وطن بودن، و تهيدستى در وطن، غربت است.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
و فرمود (ع): توانگرى در غربت، وطن است و فقر در وطن، غربت است.
و آن حضرت فرمود: ثروت در غربت وطن، و تهيدستى در وطن غربت است.
[و فرمود:] توانگرى در غربت چون در وطن ماندن است و درويشى در وطن، در غربت به سر بردن.
امام عليه السّلام (در باره دارائى و بى چيزى) فرموده است:
دارائى (براى شخص) در غربت وطن و ميهن است (زيرا بواسطه آن همه اظهار دوستى و آشنائى كنند) و بى چيزى در وطن غربت است (زيرا بر اثر آن همه از شخص دورى مى نمايند).
امام(عليه السلام) فرمود: بى نيازى در غربت وطن است و نيازمندى در وطن غربت!