ترجمه حکمت 99 نهج البلاغه
وَ سَمِعَ رَجُلًا يَقُولُ "إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ"، فَقَالَ (علیه السلام): إِنَّ قَوْلَنَا "إِنَّا لِلَّهِ" إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْمُلْكِ، وَ قَوْلَنَا "وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ" إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْهُلْكِ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
تفسير "إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ"
و درود خدا بر او، فرمود: (شنيد كه شخصى گفت الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لله) اين سخن ما كه مى گوييم «ما همه از آن خداييم» اقرارى است به بندگى، و اينكه مى گوييم «بازگشت ما به سوى او است» اعترافى است به نابودى خويش.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
شنيد كه كسى مى گويد: انّا لله و انّا اليه راجعون. فرمود: وقتى كه مى گوييم: «انّا لله...» ما از آن خداييم به فرمانروايى و پادشاهى او اعتراف كرده ايم و چون مى گوييم «انا اليه راجعون» به سوى او باز مى گرديم، به هلاكت و از ميان رفتن خود اعتراف مى كنيم.
آن حضرت شنيد مردى كه مى گويد: «انا للّه و انّا اليه راجعون» فرمود: گفتار ما «انّا للّه» اقرار ماست به پادشاهى حق، و سخن ما «و انّا اليه راجعون» اعتراف ماست به هلاك شدنمان.
[و شنيد كه مردى مى گويد «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» فرمود:] گفته ما «ما از آن خداييم» اقرار ما است به بندگى و گفته ما كه «به سوى او باز مى گرديم» اقرار است به تباهى و ناپايندگى.
امام عليه السّلام شنيد مردى را كه مى گفت: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» (قرآن كريم سوره 2 آیه 156 يعنى ما به فرمان خدا آمده و بسوى او باز مى گرديم) آن حضرت (در تفسير آن) فرمود:
گفتار «إِنَّا لِلَّهِ» اعتراف ما است به پادشاهى خدا (و اينكه ما مملوك و بنده او هستيم) و گفتار «وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» اعتراف ما است به تباه شدن (و مردن خودمان و حاضر شدن در قيامت و روز رستخيز).
امام(عليه السلام) شنيد: مردى مى گويد: (إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ) فرمود: اينكه مى گوييم «إِنّا لِلّهِ» اقرار بر اين است كه ما مملوك خداييم واينكه مى گوييم «وَإِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» اقرار بر اين است كه همه سرانجام از دنيا مى رويم (و به آخرت مى پيونديم).