ترجمه خطبه 232 نهج البلاغه
و من كلام له (علیه السلام) كلَّم به عبدَ الله بن زمعة و هو من شيعته، و ذلك أنه قَدِمَ عليه في خلافته يطلب منه مالاً، فقال (علیه السلام):
إِنَّ هَذَا الْمَالَ لَيْسَ لِي وَ لَا لَكَ، وَ إِنَّمَا هُوَ فَيْءٌ لِلْمُسْلِمِينَ وَ جَلْبُ أَسْيَافِهِمْ. فَإِنْ شَرِكْتَهُمْ فِي حَرْبِهِمْ كَانَ لَكَ مِثْلُ حَظِّهِمْ، وَ إِلَّا فَجَنَاةُ أَيْدِيهِمْ لَا تَكُونُ لِغَيْرِ أَفْوَاهِهِمْ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
عبد الله بن زمعة(1) از ياران امام بود و درخواست مالى داشت، در جوابش فرمود
احتياط در مصرف بيت المال
اين اموال كه مى بينى نه مال من و نه از آن توست، غنيمتى گرد آمده از مسلمانان است كه با شمشيرهاى خود به دست آوردند. اگر تو در جهاد همراهشان بودى، سهمى چونان سهم آنان داشتى، و گر نه دسترنج آنان خوراك ديگران نخواهد بود.
- عبدالله بن زمعه، کسی است که پدر و عمو و برادرش، در جنگ بدر به دست مسلمانان کشته شدند، جدّ او أسود، رسول خدا (ص) را فراوان آزار می داد، امّا او از شیعیان امام علی (ع) شد و فکر می کرد، در تقسیم بیت المال به او بیشتر توجّه می شود. امّا پاسخِ قاطعِ امام، او را بیدار کرد.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
سخنى از آن حضرت (ع) به عبد الله بن زمعه فرمود و او از شيعيانش بود. در ايام خلافتش نزد او آمد و مالى طلبيد و على (ع) در پاسخش چنين فرمود:
اين مال نه از آن من است و نه از آن تو، غنيمت جنگى همه مسلمانان است اندوخته اى كه شمشيرهايشان اندوخته. اگر با ايشان در كارزار شركت كنى تو را نيز بهره اى است همانند ايشان و گرنه، چيزى كه دست آنها چيده است طعمه دهان ديگران نخواهد شد.
از سخنان آن حضرت است به عبد اللّه بن زمعه كه از شيعيان بود و در ايام حكومت آن جناب به محضرش آمد و درخواست مالى كرد، فرمود:
قطعا اين مال نه از من است نه از تو، بلكه غنيمت ملّت اسلام و اندوخته ايشان و نتيجه شمشير آنان در جبهه هاست. اگر با آنان در جهادشان شريك بودى تو را هم نصيبى همچون آنان است، و گر نه محصول زحمت آنان براى دهان ديگران نيست.
و از سخنان آن حضرت است [كه به عبد اللّه بن زمعة فرمود، و عبد اللّه از شيعيان او بود، در خلافت امام نزد او آمد و مالى از -بيت المال- خواست امام (ع) فرمود:]
اين مال نه از آن من است و نه از آن تو. بلكه فيىء است، و از آن همه مسلمانان، و براى به خدمت گرفتن شمشير آنان. اگر تو در جنگ با آنان يار باشى چون ايشان، از مال برخوردار باشى، و گرنه آنچه به دست آورند، نبايد ديگران بخورند.
از سخنان آن حضرت عليه السّلام است بعبد اللَّه ابن زمعه يكى از اصحابش هنگاميكه در زمان خلافت آن حضرت نزد آن بزرگوار آمده مالى (از بيت المال) از او درخواست نمود، امام عليه السّلام فرمود:
اين مال نه از آن من است نه از آن تو، بلكه غنيمت مسلمانان (كه بر اثر غلبه و تسلّط بر كفّار در كارزار بدست آورده اند) و اندوخته شمشيرهاى ايشان است، پس اگر با آنها در كارزارشان شريك بوده اى ترا هم مانند آنان نصيب و بهره مى باشد و اگر نه (ترا بهره اى نيست، زيرا) چيده دستهاى آنها براى دهنهاى ديگران نمى باشد.
بى شک اين مال نه حق من است و نه حق تو، غنيمتى است مربوط به مسلمانانى که با شمشيرهايشان به دست آمده است، اگر تو در نبرد آنان شرکت کرده بودى سهمى همانند آنان داشتى وگرنه دست چين آنها براى غير دهان آنان نخواهد بود!