ترجمه خطبه 231 نهج البلاغه
و من خطبة له (علیه السلام) خَطَبَها بِذي قار و هو متوجّه إلى البصرة:
فَصَدَعَ بِمَا أُمِرَ بِهِ وَ بَلَّغَ رِسَالاتِ رَبِّهِ؛ فَلَمَّ اللَّهُ بِهِ الصَّدْعَ وَ رَتَقَ بِهِ الْفَتْقَ وَ أَلَّفَ بِهِ الشَّمْلَ بَيْنَ ذَوِي الْأَرْحَامِ، بَعْدَ الْعَدَاوَةِ الْوَاغِرَةِ فِي الصُّدُورِ وَ الضَّغَائِنِ الْقَادِحَةِ فِي الْقُلُوبِ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
اين سخنرانى در سرزمين «ذى قار»(1) هنگام حركت به سوى بصره در سال 36 هجرى ايراد شد و واقدى آن را در كتاب «جمل» نقل كرد
ويژگى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله
پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آنچه را كه به ابلاغ شد آشكار كرد، و پيامهاى پروردگارش را رساند. او شكافهاى اجتماعى را به وحدت اصلاح، و فاصله ها را به هم پيوند داد و پس از آن كه آتش دشمنى ها و كينه هاى بر افروخته در دلها راه يافته بود، ميان خويشاوندان يگانگى بر قرار كرد.
- ذی قار، نام سرزمینی است در نزدیکی شهر بصره، که جنگ اعراب و ایران پیش از اسلام در آنجا اتّفاق افتاده است.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
خطبه اى از آن حضرت (ع) در ذوقار ادا فرمود. هنگامى كه به بصره مى رفت. آن را واقدى در كتاب الجمل آورده است:
آنچه را كه بدان مامور شده بود، بيان فرمود و پيامهاى پروردگارش را به مردم رسانيد. خداوند به وجود او گسيختگيها را به هم پيوست و شكافها را به هم آورد و ميان خويشاوندان پس از آنكه سينه هايشان از كينه انباشته بود و آتش دشمنى در دلهايشان زبانه مى كشيد، دوستى افكند.
از خطبه هاى آن حضرت است كه آن را در ذى قار به وقت حركت به بصره ايراد فرمود. اين خطبه را واقدى در كتاب جمل ذكر نموده:
آنچه را پيامبر به آن مأمور شده بود بيان كرد، و رسالات پروردگارش را ابلاغ نمود، خداوند هم به وسيله او از هم گسيختگى هاى اجتماعى را نظام داد، و پراكندگى را به هم پيوست، و بين خويشاوندان پس از دشمنى كينه افكن در سينه ها، و كينه هاى آتش زننده در دلها، الفت ايجاد نمود.
كه در ذوقار، هنگامى كه به بصره مى رفت خواند، واقدى آن را در كتاب جمل آورده است:
آنچه را بدو فرمودند آشكار گرداند، و پيامهاى پروردگارش را رساند. پس خدا بدو شكستها را بست، و گشادگيها را به هم پيوست. و خويشاوندان را كه دشمن بودند بدو، با هم مهربان ساخت از آن پس كه دشمنى سينه هاشان را مى سوخت و كينه هاى افروخته دلهاشان را مى گداخت.
از خطبه هاى آن حضرت عليه السّلام است (در مدح حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله) كه آنرا در ذى قار (موضعى نزديك بصره) هنگام رفتن ببصره فرموده، و واقدى آنرا در كتاب جمل نقل كرده است:
(1) پيغمبر اكرم آنچه را كه مأمور شده بود بيان فرموده، پيغامهاى (احكام) پروردگارش را (بمردم) رسانيد،
(2) پس خداوند بوسيله او از هم گسيخته را منظّم گردانيده، پراكنده را گرد آورد، و بين خويشاوندان پس از دشمنى افروخته در سينه ها و كينه هاى آتش زننده دلها آميزش و يگانگى برقرار فرمود.
پيامبر آنچه را به آن مأمور بود آشکار ساخت و رسالتهاى پروردگارش را ابلاغ کرد، خداوند به وسيله او شکافهاى اختلاف را به هم پيوست و فاصله ها را از ميان برداشت و در ميان اجتماع خويشاوندان الفت برقرار ساخت بعد از آنکه آتش سوزان دشمنيها در سينه ها انباشته شده بود و شعله کينه از درون دلها زبانه مى کشيد.