ترجمه خطبه 57 نهج البلاغه

خبر از سلطه ستمگرى بى باك

آگاه باشيد پس از من مردى با گلوى گشاده، و شكمى بزرگ بر شما مسلّط خواهد شد، كه هر چه بيابد مى خورد،⁽¹⁾ و تلاش مى كند آنچه ندارد به دست آورد او را بكشيد ولى هرگز نمى توانيد او را بكشيد. آگاه باشيد به زودى معاويه شما را به بيزارى و بدگويى من وادار مى كند.⁽²⁾ بدگويى را به هنگام اجبار دشمن اجازه مى دهم كه مايه بلندى درجات من و نجات شماست، امّا هرگز در دل از من بيزارى نجوييد كه من بر فطرت توحيد تولّد يافته ام و در ايمان و هجرت از همه پيش قدم تر بوده ام.

1. فرد مورد نظر معاویه است، که هرچه می خورد سیر نمی شد، او نفرین شده پیامبر (ص) بود، زیرا چند بار پیامبر (ص) او را فراخواند، ولی جواب دادند: مشغول غذا خوردن است، حضرت فرمود: ((اللّهمَّ لا تَشبِع بَطنَهُ)) ((خدایا هرگز شکم او را سیر مکن)) از آن پس معاویه فراوان می خورد و می گفت: ((مَلِلتُ وَ ما اَشبَعتُ)) ((از خوردن خسته شدم ولی سیر نشدم)).
2. پس از آن که معاویه به عراق تسلّط یافت، به تمام شهر های اسلامی آن روز دستورالعملی فرستاد که در خطبه ها و نماز به امام علی (ع) ناسزا بگویند و به تدریج برای بنی امیّه عادت شد، تا آن که عمربن عبدالعزیز در دوران خلافت خود این عادت ناپسند را ریشه کن کرد.