ترجمه خطبه 59 نهج البلاغه
قال (علیه السلام) لما عزم على حرب الخوارج و قيل له إن القوم عبروا جسر النهروان:
مَصَارِعُهُمْ دُونَ النُّطْفَةِ وَ اللَّهِ لَا يُفْلِتُ مِنْهُمْ عَشَرَةٌ وَ لَا يَهْلِكُ مِنْكُمْ عَشَرَةٌ.
[قال الشريف يعني بالنطفة ماء النهر و هي أفصح كناية عن الماء و إن كان كثيرا جمّاً و قد أشرنا إلى ذلك فيما تقدم عند مضي ما أشبهه].
ترجمه: محمد دشتی (ره)
در سال 38 هجرى به هنگامى حركت براى جنگ با خوارج، شخصى گفت، خوارج از پل نهروان(1) عبور كردند، امام فرمود
خبر از قتلگاه خوارج
قتلگاه خوارج اين سوى نهر است، به خدا سوگند از آنها جز ده نفر باقى نمى ماند، و از شما نيز ده نفر كشته نخواهد شد.
سید رضی می گوید: (منظور امام از «نطفه» آب نهر است كه از فصيحترين كنايه در رابطه با آب هر چند زياد و فراوان باشد).
- در پاورقی خطبه 36، درباره نهروان توضیح داده شد.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
هنگامى كه آهنگ جنگ با خوارج داشت به او گفتند كه ايشان از پل نهروان گذشته اند. آن حضرت فرمود:
قتلگاهشان اين سوى آب است. به خدا سوگند، حتى ده تن از ايشان زنده نماند و حتى، ده تن از شما كشته نشود.
سید رضی: مراد از «نطفه»، در كلام امام، آب نهروان است و اين فصيح ترين تعبير است از آب. هر چند، هم بسيار باشد.
گفتار آن حضرت است زمانى كه عزم بر جنگ خوارج داشت و به آن حضرت خبر دادند كه آنان از پل نهروان عبور كرده اند:
محل نابودى ايشان اين طرف آب است. به خدا قسم ده نفر از ايشان از اين مهلكه جان به در نبرند، و از شما هم ده نفر كشته نشود.
مراد از «نطفه» آب نهر است. لغت نطفه از جنبه كنايى فصيح ترين كنايه از آب مى باشد هر چند آب بسيار باشد. و ما شبيه اين مطلب را ذيل نظير همين فرمايش حضرت در گذشته اشاره كرديم.
و آن حضرت فرمود چون آماده جنگ خوارج شد، بدو گفتند آنان از پل نهروان گذشتند.
كشتنگاه آنان اين سوى نطفه است. به خدا، كه ده كس از آنان نرهد و از شما ده تن كشته نشود.
[از نطفه، آب نهر را خواهد، و آن فصيح ترين كنايت از آب است، هرچند آب بسيار باشد].
هنگاميكه امام عليه السّلام تصميم بجنگ با خوارج گرفت و به آن حضرت گفته شد كه ايشان از پل نهروان عبور كردند، فرمود:
(1) قتلگاه ايشان (موضع كشته شدنشان) اين طرف آب (نهروان) است،
(2) سوگند بخدا ده تن از آنان (از كشته شدن) نجات نمى يابد، و ده نفر هم از شما هلاك نمى گردد (چون حضرت براى جنگ با خوارج در پى ايشان مى رفت، مردى از اصحابش آمد و گفت: يا امير المؤمنين خوارج از نهر عبور كردند، فرمود ديدى ايشان گذشتند؟ آن مرد گفت آرى، فرمود سوگند بخدا عبور نكردند و هرگز عبور نمى كنند و محلّ كشته شدن آنها اين طرف نهر است، بعد از آن سوار شده رفتند، چون نزديك نهر رسيدند، ديدند كه همه خوارج غلاف شمشيرها را شكسته اسبهاى خود را پى كرده آماده جنگند و فرياد ميكنند: «لا حكم إلّا للّه» يعنى حكمى نيست مگر از جانب خدا. «اين كلمه را هميشه شعار خود قرار داده غوغايى بر پا مى نمودند» پس حضرت فرمان جنگ داد، چون جنگ تمام شد فهميدند كه نُه تن از خوارج فرار كرده كشته نشده اند و از اصحاب حضرت فقط هشت تن كشته شده بودند.
(سيّد رضىّ فرمايد:) مقصود حضرت از لفظ نطفة (كه بمعنى آب صافى است) آب نهر است و اين فصيحترين كنايه است براى آب هر چند زياد باشد، و پيش از اين به اين معنى (در پائين خطبه چهل و هشتم كه راجع بجنگ با خوارج بود) اشاره نموديم.
قتلگاه آنها (خوارج) در اين طرف نهر است. به خدا سوگند از آنها ده نفر نجات نخواهد يافت و از شما ده نفر کشته نخواهد شد.