ترجمه حکمت 182 نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): لَا خَيْرَ فِی الصَّمْتِ عَنِ الْحُكْمِ، كَمَا أَنَّهُ لَا خَيْرَ فِی الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
شناخت جايگاه سخن و سكوت
و درود خدا بر او، فرمود: آنجا كه بايد سخن درست گفت، در خاموشى خيرى نيست، چنانكه در سخن نا آگاهانه نيز خيرى نخواهد بود.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
و فرمود (ع): آنكه سخنش حكمت آميز است خاموشيش سود ندارد، همان گونه كه، سخن گفتن از روى نادانى را فايدتى نيست.
و آن حضرت فرمود: در خاموشى از سخن حكيمانه خيرى نيست، چنانكه در گفتار جاهلانه خيرى وجود ندارد.
[و فرمود:] آنجا كه گفتن بايد خاموشى نشايد، و آنجا كه ندانند، به كه خاموش مانند.
امام عليه السّلام (در نكوهش بجا نگفتن و بيجا گفتن) فرموده است:
خير و نيكى نيست در خاموشى با حكمت و دانش (هنگاميكه بايد گفت) چنانكه نيكى نيست در گفتار با جهل و نادانى.
امام(عليه السلام) فرمود: خاموش ماندن از گفتار حكمت آميز فايده اى ندارد همان گونه كه سخن گفتن نابخردانه.