ترجمه حکمت 183 نهج البلاغه

و فرمود (ع): دو دعوى خلاف يكديگر نباشند، مگر آنكه، يكى از آنها گمراهى باشد.

و آن حضرت فرمود: دو دعوت خلاف يكديگر نيست جز اينكه يكى از آنها گمراهى است.

[و فرمود:] دو دعوى خلاف هم نيست جز كه يكى را روى در گمراهى است.

امام عليه السّلام (در اينكه راه راست يكى است) فرموده است:

دو خواندن به راهى (از دو كس) دو جور نگشت مگر آنكه يكى از آن دو گمراهى است (چون اگر هر دو بر حقّ و درست شد دو جور نمى شود، در قرآن كريم سوره 10 آیه 32 مى فرمايد: «فَما ذا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلالُ» يعنى پس از بيان حقّ و راستى چه باشد جز گمراهى).

امام(عليه السلام) فرمود: هيچ گاه دو دعوت متضاد وجود ندارد مگر اين كه يكى از آن دو ضلالت و گمراهى است.