ترجمه حکمت 189 نهج البلاغه

و فرمود (ع): هر كه را صبر رهايى ندهد، بيتابى و زارى تباهش سازد.

و آن حضرت فرمود: هر كه را صبر نجات ندهد بى تابى هلاك كند.

[و فرمود:] هر كه را شكيبايى نرهاند بى تابى اش تباه گرداند.

امام عليه السّلام (در ترغيب به شكيبايى) فرموده است:

هر كه را شكيبائى رهائى نداد بيتابى او را تباه گرداند (زيرا پاداش شكيبائى را از دست داده بكيفر بيتابى گرفتار است).

امام(عليه السلام) فرمود: كسى كه صبر و شكيبايى او را نجات ندهد بى تابى او را از پاى در مى آورد.