ترجمه حکمت 214 نهج البلاغه

و فرمود (ع): آن كه چوبش نرم و تازه است، شاخ و برگش فراوان بود.

و آن حضرت فرمود: آن را كه خلق و خو نرم است دوست و آشنا فراوان است.

[و فرمود:] هر كه را نهال -خوى و خلق- به بار بود، شاخ و بر او بسيار بود.

امام عليه السّلام (در سود نيك خواهى) فرموده است:

آنكه چوب درختش نرم باشد (خلق و خويش نيكو است) شاخهاى او (دوستانش) فراوان مى باشد.

امام(عليه السلام) فرمود: كسى كه ساقه درخت وجودش نرم است، شاخه هايش فراوان است.