ترجمه حکمت 224 نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): بِكَثْرَةِ الصَّمْتِ تَكُونُ الْهَيْبَةُ، وَ بِالنَّصَفَةِ يَكْثُرُ الْمُوَاصِلُونَ، وَ بِالْإِفْضَالِ تَعْظُمُ الْأَقْدَارُ، وَ بِالتَّوَاضُعِ تَتِمُّ النِّعْمَةُ، وَ بِاحْتِمَالِ الْمُؤَنِ يَجِبُ السُّؤْدُدُ، وَ بِالسِّيرَةِ الْعَادِلَةِ يُقْهَرُ الْمُنَاوِئُ، وَ بِالْحِلْمِ عَنِ السَّفِيهِ تَكْثُرُ الْأَنْصَارُ عَلَيْهِ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
برخى از ارزش هاى اخلاقى
و درود خدا بر او، فرمود: با سكوت بسيار، وقار انسان بيشتر شود، و با انصاف بودن، دوستان را فراوان كند، و با بخشش، قدر و منزلت انسان بالا رود؛
و با فروتنى، نعمت كامل شود، و با پرداخت هزينه ها، بزرگى و سرورى ثابت گردد، و روش عادلانه، مخالفان را درهم شكند، و با شكيبايى در برابر بى خرد، ياران انسان زياد گردند.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
و فرمود (ع): در خاموشى فراوان، مرد را هيبت افزايد
و انصاف سبب افزونى ياران و دوستان گردد
و به بخشش، قدر و منزلت بزرگ شود
و به تواضع، نعمتها به كمال رسد
و با تحمل رنجها سرورى حتمى شود.
و به عدالت، دشمن از پاى در آيد
و به بردبارى، در برابر نادان، ياران افزون گردند.
و آن حضرت فرمود: وقار به كثرت خاموشى است.
پيوستگان با رعايت انصاف زياد مى شوند.
منزلتها با بخشش عظيم مى گردد.
نعمت با فروتنى كامل مى شود.
با تحمل رنجها سرورى ثابت مى گردد.
با روش عادلانه دشمن مغلوب مى شود.
با بردبارى در برابر نادان، ياران انسان عليه او زياد مى گردد.
[و فرمود:] با خاموش بودن بسيار، وقار پديدار شود
و با دادن داد دوستان فراوان گردند
و با بخشش بزرگى قدر آشكار گردد
و با فروتنى نعمت تمام و پايدار،
و با تحمل رنجها سرورى به دست آيد
و به عدالت كردن دشمن از پا در آيد.
و با بردبارى برابر بى خرد، ياران بسيار يابد.
امام عليه السّلام (در ترغيب به برخى از صفات شايسته) فرموده است:
1- به خاموشى بسيار هيبت و بزرگى پديد آيد (زيرا خاموشى نشانه عقل و خردمندى است)
2- و به انصاف و برابرى پيوستگان و دوستان بسيار گردند (هر كه انصاف پيشه كند مردم باو پيوسته و همراه شوند)
3- و با نيكى كردن منزلت ها بزرگ گردد (زيرا هر كس احسان كننده را ارجمند مى نگرد)
4- و با فروتنى نعمت تمام ميشود (خدا هر كه را نعمت داد و او با مردم فروتنى نمود سپاسگزارى كرده و سزاوار نعمت بسيار مى گردد، يا اگر شخص بكسى نعمت رساند و با او فروتنى نمايد نعمت را تمام كرده)
5- و با تحمّل رنجها و سختيها (ى مردم) بزرگى واجب و لازم ميشود (زيرا شخص اگر از سختيها و رنجها تنگدل نگشت بزرگى و مهترى يابد و شايسته سرورى گردد)
6- و با رفتار خوب و پسنديده دشمن شكست مى خورد (زيرا مردم باو رو آورده دشمن را تنها مى گذارند، يا با رفتار پسنديده دشمن مغلوب ميشود)
7- و با حلم و بردبارى از سفيه و كم خرد ياوران او بسيار گردند (زيرا مردم او را بر اثر حلم و بردباريش كمك مى نمايند، و همين معنى در فرمايش يك صد و نود و هفت گذشت).
امام عليه السّلام فرمود: كثرت سكوت، سبب ابهت و بزرگى است و انصاف مايه فزونى دوستان است و با بذل و بخشش قدر انسان‌ها بالا مى‌رود و با تواضع نعمت (الهى) كامل مى‌گردد و با پذيرش هزينه‌ها (و رنجها و مشكلات) عظمت و سرورى حاصل مى‌گردد، با روش عادلانه، دشمن، مقهور و مغلوب مى‌شود و با حلم و بردبارى در برابر سفيهان، ياوران انسان بر ضد آنها فزونى مى‌يابند.