ترجمه حکمت 302 نهج البلاغه

و فرمود (ع): كمتر به دعا نيازمند است، مبتلايى كه سخت گرفتار بلا شده، از تندرستى كه از بلا ايمنى ندارد.

و آن حضرت فرمود: كسى كه بلا و گرفتارى بر او سخت شده نيازمندتر به دعا نيست از تندرستى كه از بلا ايمن نمى‏ باشد.

[و فرمود:] آن كه به بلايى سخت دچار است چندان به دعا نياز ندارد تا بى بلايى كه بلايش در انتظار است.

امام عليه السّلام (در ترغيب بدعاء) فرموده است:

گرفتارى كه اندوه و درد باو سخت گرفته است نيازمندتر بدعاء نيست از تندرستى كه از بلاء و درد در امان نمى ‏باشد (بلكه هر دو بدعاء و درخواست از خدا نيازمندند: او براى بهبودى يافتن و اين براى دوام تندرستى).

امام عليه السلام فرمود: آنكس كه به شدت به بلا مبتلاست از كسى كه مبتلا نيست ولى در هيچ لحظه ايمن از بلا نمى باشد، محتاجتر به دعا نيست.