ترجمه حکمت 334 نهج البلاغه
وَ قَالَ (عليه السلام): لَوْ رَأَى الْعَبْدُ الْأَجَلَ وَ مَصِيرَهُ، لَأَبْغَضَ الْأَمَلَ وَ غُرُورَه.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
ياد مرگ و آرزوها
و درود خدا بر او، فرمود: اگر بنده خدا أجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
و فرمود (ع): اگر بنده خدا مدت عمر و سرانجام خود را بنگرد، آرزو و غرور را دشمن دارد.
و آن حضرت فرمود: اگر انسان مدت عمر و سرانجام خود را ببيند آرزو و غرورش را دشمن دارد.
[و فرمود:] اگر بنده اجل و پايان آن را مى ديد، با آرزو و فريبندگيش دشمنى مى ورزيد.
امام عليه السّلام (در باره آرزو) فرموده است:
اگر بنده (بچشم بصيرت) مدّت عمر و رفتار آنرا (كه او را به فنا و نيستى مى كشاند) بنگرد آرزو و فريب آنرا دشمن دارد (از آن دورى نموده و انديشه اش را بآن مشغول نمى گرداند).
امام عليه السلام فرمود: اگر انسان، سرآمد زندگى و عاقبت كار خود را مى ديد، آرزوها و غرور ناشى از آن را دشمن مى شمرد.