ترجمه حکمت 408 نهج البلاغه

و فرمود (ع): هر كه با حق پنجه در افكند، حق او را بر زمين زند.

و آن حضرت فرمود: آن كه با حق در آويزد، حق بر زمينش زند.

[و فرمود:] آن كه با حق درآويخت، خون خود بريخت.

امام عليه السّلام (در باره غلبه حقّ بر باطل) فرموده است:

هر كه با حقّ در آويزد (زد و خورد نموده بخواهد آنرا از بين ببرد) حقّ او را بخاك افكند (نابود سازد، زيرا خداوند يار حقّ است و كسيرا توانائى نيست كه با او پنجه اندازد).

امام(عليه السلام) فرمود: آن كس كه با حق درافتد، حق او را بر زمين خواهد زد.