ترجمه حکمت 451 نهج البلاغه

و فرمود (ع): دورى گزيدن تو از كسى كه خواستار توست نقصان بهره توست از او و گرايش تو به كسى كه از تو دورى مى گزيند، سبب خوارى و ذلت توست.

و آن حضرت فرمود: بى ميلى تو به كسى كه به تو مايل است موجب كمى بهره، و ميل تو به كسى كه به تو بى ميل است خوارى نفس است.

[و فرمود:] دورى تو از كسى كه تو را خواهان است، در بهره اى -كه تو را از اوست- نقصان است، و گرايشت بدان كه تو را نخواهد خوار ساختن گوهر جان است.

امام عليه السّلام (در باره آميزش با يكديگر) فرموده است:

بى اعتنائى تو بكسيكه بتو رغبت دارد (باعث) كمى نصيب و بهره است، و رغبت تو بكسيكه بتو بى اعتناء است (سبب) ذلّت و خوارى نفس است.

امام(عليه السلام) فرمود: اظهار بى ميلى به كسى كه به تو علاقه مند است سبب كاستى بهره تو در دوستى اوست و اظهار ميل به كسى كه به تو بى اعتناست سبب خوارى تو خواهد بود.