ترجمه حکمت 460 نهج البلاغه

و فرمود (ع): بردبارى و تأمل توأمان هستند كه هر دو از همت بلند مى زايند.

و آن حضرت فرمود: بردبارى و درنگ دو فرزند دو قلويند كه همت بلند آنها را مى زايد.

[و فرمود:] بردبارى و درنگ از يك شكم افتادند و هر دو از همت بلند زادند.

امام عليه السّلام (در بردبارى و شتاب نكردن) فرموده است:

حلم و تأنّى دو فرزند يك شكمند كه آنها را بلندى همّت و اراده پا برجا مى زايد (بردبارى و شتاب نكردن در يك درجه و يك پايه هستند، زيرا همانطور كه شخص بلند همّت زود بخشم نيامده حلم مى ورزد همچنين در كارها شتاب ننموده پايان را مى نگرد).

امام(عليه السلام) فرمود: بردبارى و ترك شتاب، فرزندان دوقلويى هستند كه از همّت بلند متولد مى شوند.