ترجمه حکمت 462 نهج البلاغه

و فرمود (ع): چه بسيار كسان كه از ستودن ديگران فريفته و گمراه شده اند.

و آن حضرت فرمود: چه بسا آدمى با ستايشى كه از او شود فريب خورد. (تكرار شماره 116)

[و فرمود:] بسا شيفته دلداده بدان كه نام نيكش بر زبانها افتاده.

امام عليه السّلام (در آزمايش بندگان) فرموده است:

چه بسا كسى بسبب گفتار نيك (مردم) در باره او در فتنه و سختى افتاده (ترجمه و شرح اين جمله در فرمايش يك صد و دوازدهم گذشت).

امام(عليه السلام) فرمود: بسيارند كسانى كه به سبب تعريف و تمجيد ديگران فريب مى خورند.