ترجمه حکمت 469 نهج البلاغه
وَ قَالَ (عليه السلام): يَهْلِكُ فِيَّ رَجُلَانِ؛ مُحِبٌّ مُفْرِطٌ، وَ بَاهِتٌ مُفْتَرٍ.
قال الرضي و هذا مثل قوله (عليه السلام): هَلَكَ فِيَّ رَجُلَانِ؛ مُحِبٌّ غَالٍ، وَ مُبْغِضٌ قَالٍ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
پرهيز از افراط و تفريط نسبت به امام عليه السّلام
و درود خدا بر او، فرمود: دو كس نسبت به من هلاك مى گردند، دوستى كه زياده روى كند، و دروغ پردازى كه به راستى سخن نگويد.
(سید رضی گوید: اين كلام مانند سخن ديگرى است كه فرمود) دو تن نسبت به من هلاك گردند، دوستى كه از حد گذراند، و دشمنى كه بيهوده سخن گويد.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
و فرمود (ع): دو كس در باره من هلاك شدند، يكى آنكه، در دوستى افراط مى ورزد و يكى آنكه، بهتان مى زند و افترا مى بندد.
نظير اين سخن امام (ع) است كه فرمود: دو كس در باره من هلاك شدند: دوستى كه در دوستيش غلو كند و دشمنى كه در دشمنيش افراط ورزد.
و آن حضرت فرمود: دو نفر در رابطه با من هلاك مى شوند: عاشق غلوّ كننده، و دشمن متجاوز از حد. (تكرار شماره 117)
[و فرمود:] دو تن در باره من تباه گرديدند، دوستى كه ازحد بگذراند و دروغ بافنده اى كه از آنچه در من نيست سخن راند].
و اين مانند فرموده اوست: كه [دو تن در باره من هلاك شدند دوستى كه از حد گذراند و دشمنى كه بيهوده سخن راند.]
امام عليه السّلام (در باره دوست و دشمن خود) فرموده است:
1- در باره من دو مرد هلاك و تباه مى گردد (يكى) دوستى كه (در دوستيش) زياده روى كند، و (ديگر) بهتان زننده اى كه (بمن) دروغ بندد (آنچه در من نيست بمن نسبت دهد).
(سيّد رضىّ «عليه الرّحمة» فرمايد:) اين فرمايش مانند فرمايش (يك صد و سيزدهم) آن حضرت عليه السّلام است:
2- «هلك فىّ رجلان: محبّ غال، و مبغض قال» (كه ترجمه و شرحش بيان شد).
امام(عليه السلام) فرمود: دو كس در مورد من هلاك خواهند شد: دوستى كه در حق من افراط و غلو مى كند و دشمنى كه بهتان مى زند و افترا مى بندد.
سيد رضى در ذيل اين كلام مى گويد: «اين سخن مانند سخن ديگرى است كه از امام(عليه السلام) نقل شده است: دو كس درباره من هلاك شده اند: دوست غلوكننده و دشمن كينه توز».