ترجمه حکمت 87 نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): عَجِبْتُ لِمَنْ يَقْنَطُ، وَ مَعَهُ الِاسْتِغْفَارُ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
ارزش استغفار (طلب بخشش از خدا)
و درود خدا بر او، فرمود: در شگفتم از كسى كه مى تواند استغفار كند و نااميد است.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
و فرمود (ع): در شگفتم از كسى كه از رحمت خداوند نوميد مى شود و حال آنكه، توان آمرزش خواستنش هست.
و آن حضرت فرمود: از كسى كه مأيوس است در شگفتم در حالى كه استغفار با اوست.
[و فرمود:] در شگفتم از آن كه نوميد است و آمرزش خواستن تواند.
امام عليه السّلام (در باره استغفار) فرموده است:
عجب دارم براى كسيكه (از آمرزش خداوند) نوميد ميشود در حاليكه با او (براى گناهانش) استغفار و طلب آمرزش هست (و ليكن با شرائط آن كه امام عليه السّلام در سخن چهار صد و نهم در آخر كتاب بيان مى فرمايد).
امام(عليه السلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه نوميد مى شود در حالى كه استغفار با اوست.