ترجمه خطبه 117 نهج البلاغه
و من كلام له (علیه السلام) يُوبّخ البُخَلاء بالمال و النفس:
فَلَا أَمْوَالَ بَذَلْتُمُوهَا لِلَّذِي رَزَقَهَا وَ لَا أَنْفُسَ خَاطَرْتُمْ بِهَا لِلَّذِي خَلَقَهَا، تَكْرُمُونَ بِاللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ وَ لَا تُكْرِمُونَ اللَّهَ فِي عِبَادِهِ، فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِكُمْ مَنَازِلَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ وَ انْقِطَاعِكُمْ عَنْ أَوْصَلِ إِخْوَانِكُمْ.
ترجمه: محمد دشتی (ره)
و من كلام له (علیه السلام) يُوبّخ البُخَلاء بالمال و النفس
سرزنش انسان هاى خود پرست
نه اموال خود را در راه خدايى كه آن مال ها را روزى شما كرد مى بخشيد، نه جان ها را در راه خداى جان آفرين به خطر مى افكنيد. دوست داريد مردم براى خدا شما را گرامى دارند امّا خودتان مردم را در راه خدا گرامى نمى داريد. از فرود آمدن در خانه هاى گذشتگان عبرت گيريد، و از جدايى با نزديك ترين برادران و دوستان پند پذيريد.
ترجمه ها
لطفاً برای انتخاب یک ترجمه، برروی نام مترجم کلیک کنید.
از بذل مال، در راه كسى كه خود آن را روزى شما كرده بود، بخل ورزيديد و از به خطر افكندن جان خويش، در راه كسى كه آفريننده جانهاست، سر بر تافتيد. نام خدا را وسيله قرار مى دهيد تا در ميان بندگان خدا عزيز و مكرم شويد، ولى، خدا را در ميان بندگانش حرمت نمى داريد. عبرت بگيريد، فرود آمدن در خانه هاى كسانى را كه پيش از شما در آن خانه ها منزل كرده بودند، پند گيريد از جدا شدنتان از نزديكترين ياران و برادران خود.
از سخنان آن حضرت است در نكوهش كسانى كه به مال و جان بخل مى ورزند:
نه اموال خود را براى كسى كه آن را روزى شما نمود بخشيديد، و نه جانها را براى خداوندى كه آنها را آفريد به مخاطره انداختيد. به سبب خدا بر بندگانش كرامت يافته ايد، در حالى كه خدا را (با نافرمانى از اوامرش) در ميان بندگانش اكرام نمى كنيد. از قرار گرفتن در منازل آنان كه پيش از شما بودند و از دنيا رفتند، و از جدا شدن از نزديكترين برادرانتان (به سبب مرگ) عبرت بگيريد.
نه مالهايى بخشيديد در راه كسى كه آن مالها را روزى كرد، و نه جانهايى به خطر افكنديد به خاطر آنكه آن جانها را پديد آورد. شما، به نام خدا خود را از ديگر بندگان خدا گراميتر مى شماريد، و خدا را در ديده بندگان وى حرمت نمى گذاريد. پند گيريد از فرود آمدنتان در خانه هاى كسان، كه پيش از شما مى بودند در آن، و بريدن پيوند از نزديكتر برادران.
از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (كه اصحاب خود را مذمّت مى فرمايد):
(1) (شما بمنتهى درجه بخيل و ممسك هستيد) پس (به اين جهت) مالها را براى كسيكه آنها را روزى (خلائق) قرار داده بذل نمى نمائيد (بفقراء و ضعفاء احسان نمى كنيد) و جانها را براى آفريننده آن در مخاطره نمى افكنيد (خود را براى جهاد در راه خدا حاضر نمى سازيد)
(2) بسبب دين خدا در ميان بندگان او عزيز و ارجمند مى باشيد و خدا را در ميان بندگانش گرامى نمى داريد (از اوامر و نواهى او پيروى نمى كنيد)
(3) پس عبرت گيريد بجا گرفتن در منزل آنان كه پيش از شما بودند، و به جدا شدن از نزديكترين برادران و دوستانتان (كه شما نيز مانند آنها از اين جهان خواهيد رفت و بكيفر اعمالتان خواهيد رسيد، چنانكه خداوند متعال در قرآن كريم سوره 14 آیه 45 مى فرمايد: «وَ سَكَنْتُمْ فِي مَساكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ وَ تَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنا بِهِمْ وَ ضَرَبْنا لَكُمُ الْأَمْثالَ» يعنى ساكن گشتيد در منازل كسانيكه بخود جور و ستم كردند «طبق دستور الهىّ رفتار ننمودند» و بر شما هويدا گرديد كه چگونه با آنها رفتار كرده هلاكشان نموديم، و در اين باب براى شما مثلها آورديم تا عبرت گيريد).
نه اموال خودرا در راه آن کس که به شما داده، بذل کرديد، و نه جانها را در راه کسى که آنها را آفريده به خطر افکنديد، انتظار داريد، مردم به خاطر خدا شما را گرامى دارند، در حالى که خودتان خدا را در مورد بندگانش گرامى نمى داريد (و به آنها کمک نمى کنيد) از قرار گرفتن در منازل پيشينيان عبرت گيريد (زيرا همين حکم درباره شما نيز خواهد شد) و نيز از جدا شدن از نزديک ترين برادرانتان پند بياموزيد (چرا که با چشم خود ديديد گروهى از اين عزيزان پيش از شما رفتند، شما هم به دنبال آنها خواهيد رفت).